Λάσκαρη: Ο ανταγωνισμός με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και ο ρόλος του Φίνου

Ιστορίες λιγότερο γνωστές για τη Ζωή Λάσκαρη που έχουν καταγραφεί σε εφημερίδες της εποχής μεταφέρει στο DownTown
ο Πάνος Ζόγκας. Όπως αυτές που την συνέδεαν με την Αλίκη Βουγιουκλάκη…

Όταν η Ζωή Λάσκαρη, τότε Ζωή Κουρούκλη, γύρισε από την Αμερική, ο Νίκος Κούνδουρος της είχε προτείνει να παίξει στις Μικρές Αφροδίτες και ο Κώστας Κώστας Χατζηχρήστος στην κωμωδία Καπετάνιος για Κλάματα. Χωμένη, σχεδόν ενσωματωμένη, εκείνη την περίοδο στα studios, απαντά και στις δύο προτάσεις αρνητικά. Γυρίζει ένα δοκιμαστικό και ο Γιάννης Δαλιανίδης της προτείνει ένα μικρό ρόλο στον Κατήφορο. Ο παραγωγός Φιλοποίμην Φίνος θέλει για πρωταγωνίστρια την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Η Αλίκη συμφωνεί, αλλά τελευταία στιγμή κάνει πίσω. Το θεωρεί αρκετά προκλητικό. Δεν συμφωνεί, φοβάται τις τολμηρές σκηνές. Νιώθει ότι δεν ταιριάζουν με το προφίλ του καλού κοριτσιού που έχει χτίσει. Ο Φίνος θυμώνει, αποφασίζει να το γυρίσει με νέους άκαυτους ηθοποιούς και η Ζωή χρήζεται πρωταγωνίστρια με την πρώτη της ταινία. Μαζί της ο Νίκος Κούρκουλος, που μέχρι τότε είχε κάνει εμφανίσεις σε κάποιες ταινίες που ο Δαλιανίδης θα τις χαρακτηρίσει ασήμαντες. Το αστείο είναι πως ένα πρωί η Ζωή διαβάζει στις εφημερίδες πως πρωταγωνίστρια στην ταινία θα είναι η Ζωή Λάσκαρη. Θυμώνει, εκνευρίζεται, τηλεφωνεί στον Φίνο και ρωτά ποια είναι η Λάσκαρη. Και εκείνος της απαντάει: «Εσύ είσαι η Λάσκαρη. Αυτό θα είναι το καινούριο σου επίθετο». Γιατί όμως άλλαξε το επίθετο της; Η πρώτη της ξαδέλφη, επίσης Ζωή Κουρούκλη, ήταν τότε γνωστή τραγουδίστρια. Ο Φίνος δεν ήθελε το κοινό να μπερδευτεί όπως είχε γίνει με τον Λευτέρη Βογιατζή και τον Γιάννη Βογιατζή. Αυτή τη λεπτομέρεια την αποκάλυψε πέρσι τον Φλεβάρη στο DT η Ζωή Κουρούκλη για πρώτη φορά.

Η Ταινία γίνεται θρυλική επιτυχία και η Ζωή το νέο sex symbol της Ελλάδας. Ο Τύπος της εποχής γράφει χαρακτηριστικά: «Η Ζωή είναι το νέο κορίτσι για καρφίτσωμα στις προθήκες των κινηματογράφων, στα αποδυτήρια των ποδοσφαιρικών γηπέδων ή στα δωμάτια μοναχικών αγοριών». Και ο Φίνος επενδύει περισσότερο πάνω της. Οι εισπράξεις των ταινιών της πολλές φορές ξεπερνούν εκείνες της Αλίκης και το κοινό παθαίνει παροξυσμό με τα ατελείωτα πόδια της και την εκρηκτική περσόνα της που ξεπερνούσε τον μέσο όρο. Η Καθημερινή της εποχής θα γράψει: «Η Ζωή είναι το κορίτσι με το οποίο θέλεις απεγνωσμένα να βγεις ραντεβού, αλλά στη μητέρα σου θα πας την Αλίκη». Η Ζωή ήταν το διαφορετικό κορίτσι, οπλισμένη με ένα καλό θράσος και με μια επαναστατικότητα που άρεσε. Λες και κάποια ουράνια δύναμη την είχε τοποθετήσει σε μια Ελλάδα που μόλις είχε αρχίσει να αναπτύσσεται και ήθελε φωτεινά πρόσωπα, χαρά, γέλιο, αλλά και μια δόση αλητείας. Και η Ζωή ήταν επαναστάτρια, η αντισυμβατική, η χειραφετημένη οργισμένη έφηβη.

Όταν, δε, η Αλίκη το 1963 φεύγει από το Φίνο και υπογράφει στον Δαμασκηνό Μιχαηλίδη, ο Φίνος πεισμώνει και αρχίζει να προωθεί τη Ζωή ως τη νέα κινηματογραφική star. Με σκηνοθέτη τον Γιάννη Δαλιανίδη, θριαμβεύει. Η Αλίκη, από την άλλη ανησυχεί. Ζητάει να μάθει ποια είναι η μελλοντική ίσως ανταγωνίστρια. Πάει στα studios να τη δει. Τη βλέπει να παίζει και εκεί αισθάνεται πιο ασφαλής. Νιώθει ότι δεν απειλείται. Ο Ιάσονας Τριανταφυλλίδης αναφέρει στο DT πως η Αλίκη είχε πει τότε: «Η Ζωίτσα είναι άλλο πράγμα. Δεν ξέρει να παίζει κωμωδία. Είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που κάνω εγώ.» Με λίγα λόγια, η Ζωή και η Αλίκη ήταν διαφορετικά κορίτσια. Δυο μεγάλες stars που δεν έπαιξαν ποτέ μαζί και έγιναν καλές φίλες τη δεκαετία του ’80. Εκτός όμως, από τον κατήφορο, άλλη μια ταινία που προοριζόταν για την Αλίκη Κατέληξε τελικά στη Ζωή Λάσκαρη: Ο Αστερισμός της Παρθένου, το οποίο είχε γράψει ο Γιώργος Τζαβέλλας ειδικά για την Αλίκη. «Η Ζωή δεν είχε υποκριτικές παρθενικότητες», θα γράψει η Ροζίτα Σώκου και συνεχίζει: «Γυρίζει έργα χωρίς καλλιτεχνικό ενδιαφέρον, αλλά εδώ μιλάμε για star και όχι για υψηλή ποίηση. Σπανίως συνδυάζονται αυτά τα δύο. Αν και διακρίνω ότι σύντομα η Ζωή θα καταφέρει να τα συνδυάσει». Ένα άλλο κείμενο στη Βραδυνή της εποχής, όμως γράφει: «Η Ζωή έχει όλα τα μεγάλα γνωρίσματα ενός star. Όπως η έλλειψη ταλέντου»